Vertrouwen bouwen.. oké, maar hoe dan?!?

Ik schreef het een poosje terug al over m’n bedrijfsnaam fiducie, vertrouwen in oud Nederlands. Het is dé basis voor een goede samenwerking. Volgens mij, maar ook volgens allemaal mensen die er veel onderzoek naar gedaan hebben. Lencioni, Edmondson, Google; niet de minste namen en allemaal zijn ze het eens. Je kwetsbaar opstellen op je werk, fouten mogen maken, het soms niet weten; het draagt niet alleen bij aan de samenwerking, het zorgt voor de meest succesvolle teams. Het waarom is dus duidelijk. Maar dan begint het natuurlijk pas. Want hoe doe je dat dan? Hoe zorg je voor een cultuur van vertrouwen?

Een praktijkvoorbeeld, ons prachtige team van Rebelpoint

Ik bevind mij in de luxe positie dat ik in een team werk waar het vertrouwen groot is. Anique heeft een bijzondere manier van tot de kern komen bij mensen. Ze vraagt gewoon. En ze geeft het goede voorbeeld. Vertelt over haar eigen struggles. Vanaf onze eerste kop koffie had ik het idee dat alles op tafel mocht. Dat blijkt ook echt dé manier als het gaat over vertrouwen, als leidinggevende moet je het goede voorbeeld geven.

En toch, als je dan samen gaat werken, en als blijkt dat je het niet altijd overal over eens bent, dan is het soms best lastig. Het model van Pauline Voortman hielp mij om helderder te zien waar die lastigheid dan zit en wat je eraan kunt doen.

Cultuur van vertrouwen

Uit haar onderzoek blijkt dat je een cultuur van vertrouwen creëert door de juiste mix van Context, Onderlinge relaties en Persoonlijkheid.

No alt text provided for this image
En bij die drie onderwerpen horen knoppen waaraan je kunt draaien. De wolkjes in het plaatje.

 

Voldoende voorspelbaarheid

Bij context gaat het om voldoende voorspelbaarheid. De juiste balans tussen ruimte en steun enerzijds en sturing en kaders anderzijds. Te beginnen met handelen naar je missie en waarden. Als ik die betrek op Rebelpoint; we hebben een duidelijke missie, we willen werklef onderdeel maken van elke bedrijfscultuur. Alles wat we doen hangt daar mee samen. Durf, vertrouwen, authenticiteit en ontwikkelen, dat zijn onze vier kernwaarden. Kernwaarden die ik deel, waardoor ik meteen wist, hier pas ik.

En daarnaast, als tweede, duidelijkheid scheppen over doelen, taken en verantwoordelijkheden. Dat was in onze samenwerking best een beetje zoeken. Want wie doet nou wat. En dan vooral in mijn samenwerking met Anique. Zij is dé founder, degene die al jaren volgens deze methodiek werkt, die alle pros en cons in d’r hoofd heeft. Ik heb weleens gedacht, wat kom ik hier nog toevoegen? Dit is bij ons een knop waar we nog regelmatig aan bijdraaien. En dit is ook een knop die af en toe zorgt voor frustratie.

Welwillendheid

Persoonlijke relaties draaien om welwillendheid. Om aandacht. Hoe goed ken je elkaar eigenlijk? Maar ook over psychologische veiligheid. Durf je je uit te spreken? Kunnen conflicten bespreekbaar gemaakt worden? Dan kom ik weer terug bij die frustratie van hierboven. Best een beetje ongemakkelijk soms. Af en toe is een telefoontje of een appje na een meeting nodig. “Hey, het liep niet helemaal lekker he, voelde jij dat ook? Wat gebeurde er?” En juist die gesprekken zijn het meest waardevol, ze zorgen dat de verbinding weer wordt hersteld.

Ik schreef ook al vaker over complimenten. Hoe vaak heb jij vandaag je waardering uitgesproken naar een collega? Dankjewel gezegd? Het draagt allemaal bij aan welwillendheid.

Bereidheid tot kwetsbaarheid

En tenslotte, bij persoonlijkheid hoort de bereidheid tot kwetsbaarheid. En die gaat eigenlijk over twee dingen. Aan de ene kant (zelf)reflectie. Hoe goed ken je jezelf? Ben je in staat moedig (persoonlijk) leiderschap te ontwikkelen? Heb jij een growth of een fixed mindset? Geloof jij dat je kunt groeien? Dat je al doende leert?

Wij zijn met het Rebelpoint team allemaal nogal reflectieve wezens, kunnen daar soms zelfs wat in doorslaan. Dan praten we langer over hoe het ging dan dat de daadwerkelijke training duurde. Hebben we allemaal verbeterpunten bedacht, vragen we vervolgens aan de groep en is die al helemaal tevreden. Dus met onze zelfreflectie zit het wel goed, die moeten we soms zelfs wat afremmen.

Het tweede onderdeel onder bereidheid tot kwetsbaarheid, is die van communicatie. Want ben je in staat om jouw intenties zorgvuldig te verwoorden. Als het gaat over kwetsbaarheid zijn woorden heel belangrijk. Durf jij de kracht van je kwetsbaarheid op te zoeken? Ik vind dit maar wat moeilijk. Ben er nog lang niet. Maar de afgelopen 9 maanden heb ik flinke stappen gezet. En dat is grotendeels dankzij mijn fantastische collega’s.

Men zegt wel eens, waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. In deze rare corona tijd een nogal controversiële uitspraak. Maar ik ben heel blij met de besmetting met kwetsbaarheid door Anique, Sharon en Rudi. Ik wens jou als lezer evenveel kwetsbaarheid en vertrouwen in je organisatie. Ik hoop dat je met behulp van het model van Pauline Voortman en mijn voorbeelden vandaag nog een eerste stap zet.

Fiducie; vertrouwen als basis van ontwikkeling

Fiducie, mijn bedrijfsnaam, vertrouwen in vaker gebruikt Nederlands. Vertrouwen in jezelf, vertrouwen in je organisatie en vertrouwen in je collega’s. Maar wat is nou vertrouwen? En nog veel belangrijker, hoe zorg je voor vertrouwen binnen jouw organisatie?

Kwetsbaarheidsvertrouwen

Wat zeggen de experts? Teameffectiviteitsgoeroe Lencioni stelt dat het gaat om kwetsbaarheidsvertrouwen; het vermogen om je kwetsbaar op te stellen en open en eerlijk te durven zijn in samenwerking. Dat je durft te zeggen dat je iets niet weet of dat je iets eng vindt. Dat je niet alleen maar het haantje bent met je borst vooruit, maar dat je juist ook reflectief vermogen hebt en durft aan te geven dat je iets niet zo goed kunt of dat je hulp nodig hebt. In zijn piramide van samenwerken is vertrouwen de basis, zonder dat wordt de samenwerking nooit succesvol. Ik heb in dat kader nog wel eens de neiging alles zelf te willen uitzoeken terwijl naast me mensen staan die me graag verder op weg helpen. Zo maak ik het mezelf onnodig ingewikkeld. Maar hoe krijg je dat kwetsbaarheidsvertrouwen dan voor elkaar in jouw organisatie?

Wat ik niet wil dat jij weet is…

Ik heb veel inspiratie op dit vlak opgedaan tijdens mijn tijd bij Rebelpoint. Daar begonnen we onze meetings regelmatig met een rondje. De vraag waar iedereen dan antwoord op gaf was Wat ik niet wil dat jij weet is… Een hele mooie manier om je kwetsbaarheid te laten zien en het te hebben over je angsten. En natuurlijk deed Anique, de oprichtster, gewoon lekker mee.

Er is onderzoek naar gedaan en het allerbelangrijkste bij kwetsbaarheidsvertrouwen is dat de leidinggevende het goede voorbeeld geeft. Dan wordt er gevolgd. Logisch ook wel. Als jij bij jouw leidinggevende alleen maar ziet dat hij of zij alles kan en nooit ergens mee worstelt, dan wordt dat de standaard. Een hele onrealistische standaard, dat dan weer wel.

Vertrouwen in het leven

Naast vertrouwen in jezelf en in de mensen om je heen is er ook nog zoiets als vertrouwen in het leven. In dat er dingen op je pad komen. In dat je de controle soms los kunt laten, in openstaan voor nieuwe avonturen. Als zelfstandige spreekt dat me aan. Hoe het allemaal komt weet ik niet precies, maar ik heb vertrouwen dat ik er op in kan springen en er iets van kan maken. En eerlijk is eerlijk, dat is soms ook best eng. Want komen die opdrachten er wel? Zit de markt wel te wachten op mijn kennis en kunde?

Hans Wopereis, schrijver van het boek Bezieling werkt, koppelt organisatieontwikkeling heel mooi aan dat vertrouwen in het leven: “Een organisatie die zich ontwikkelt, die benieuwd is naar nieuwe wegen, die medewerkers uitdaagt te leren en te ontwikkelen heeft ook deze vorm van vertrouwen nodig. Een vorm die groter is dan vertrouwen in je zelf en vertrouwen in je medemens. Het is het leven vertrouwen. Het is het oude durven loslaten terwijl het nieuwe zich nog niet aandient.” Of in de woorden van Daniel Lohues: “Heb dr mar fiducie in, want t giet precies zoas t giet”

Vertrouwen bouwen

Hoe je vertrouwen bouwt, daar heb ik verschillende artikelen over geschreven. In dit artikel neem ik je bijvoorbeeld mee in de methode Vertrouwen als Kompas van Pauline Voortman. Vertrouwen wordt ook gecreëerd door aandacht voor elkaar. Regelmatig een compliment geven doet wonderen. Ook daar schreef ik over. En in dit artikel ga ik specifiek in op vertrouwen geven aan generatie Z. Wil jij er ook mee aan de slag maar weet je nog niet goed hoe? Laten we eens bellen of een kop koffie drinken. Ik denk graag met je mee!